Kilka lat temu Andriej Pietrow publicznie wyznał matce to, co od dawna ukrywał. Kobieta, według świadków, tylko mocno objęła syna i powiedziała, że kocha go takim, jakim jest. Nie ukrywała, że od dawna dostrzegała w Andrieju cechy, które odróżniały go od rówieśników, i czuła, że podąża on własną drogą. Matka wspominała również, że między Andriejem a jego ojcem często dochodziło do ostrych sporów, zwłaszcza z powodu wyrazistej i odważnej ekspresji syna.

Andriej urodził się w małej miejscowości Bordukowo, położonej w obwodzie kałuskim. Niektórzy sąsiedzi, według wspomnień rodziny, traktowali nietypowość chłopca z ironią, czasami pozwalając sobie na żarty i ostre uwagi pod adresem Petrowych.

Ojciec Andrieja, jak twierdzą bliscy, ciężko znosił zmiany w zachowaniu i stylu życia syna. Podczas konfliktów powtarzał to samo pytanie, próbując zrozumieć, dlaczego ich rodzina znalazła się w tak trudnej sytuacji. Aby uniknąć dalszej presji i zachować wewnętrzną równowagę, Andriej postanowił przenieść się do Moskwy. Później, w 2021 roku, ostatecznie opuścił Rosję. Według doniesień mediów, obecnie Pietrow mieszka na Cyprze, przedstawia się jako Milan i stara się zacząć życie od nowa.
W dyskusjach w mediach społecznościowych pojawiają się różne opinie. Niektórzy użytkownicy piszą, że szczerze współczują Andriejowi i że jeśli znalazł spokój, mogą się tylko cieszyć z jego powodu. Inni uważają, że w Rosji było mu ciężko z powodu ciągłej presji i krytyki. Niektórzy komentatorzy zadają pytania o rolę rodziny, o to, jak trudno jest matce i ojcu znosić uwagę opinii publicznej, zwłaszcza gdy mieszkają w małej miejscowości.

Pojawiają się również przeciwne opinie: niektórzy potępiają wybór Andrieja, inni uważają, że jego działania były ciosem dla rodziców, a jeszcze inni, wręcz przeciwnie, podkreślają jego erudycję, siłę charakteru i zdolność do obrony własnej tożsamości pomimo presji zewnętrznej.
Tak czy inaczej, historia Petrowa nadal wywołuje szeroki oddźwięk, skłaniając ludzi do refleksji nad akceptacją, wsparciem i złożonością relacji między rodzicami a dorosłymi dziećmi.

Wielu czytelników zgadza się, że historia Andrieja wyraźnie pokazuje, jak ważne jest akceptowanie bliskich takimi, jakimi są, nawet jeśli ich wybory nie pokrywają się z oczekiwaniami rodziny lub społeczeństwa. Inni uważają, że z czasem relacje w jego rodzinie mogą stać się cieplejsze, jeśli wszystkim uda się znaleźć porozumienie i zapomnieć o dawnych urazach.
