Zrobiłem to zdjęcie podczas burzy. I wiecie, ten moment zapadł mi w pamięć na całe życie.
W swoim życiu widziałem już wiele. Ale właśnie ten dzień stał się dla mnie wyjątkowy. Zaskoczył mnie nie tylko siłą natury, ale także uświadomił mi, że sami jesteśmy jej częścią.
Na początku nie czułem nic szczególnego. Stałem na brzegu i obserwowałem, jak wiatr goni chmury. Fale nabierały siły i z hukiem rozbijały się o brzeg. Czułem niesamowitą energię — jakby natura przygotowywała się do czegoś wyjątkowego. W tym momencie chciałem po prostu zrobić zdjęcie, ponieważ nigdy nie widziałem oceanu w tak burzliwym stanie.
Kilka minut później wydarzyło się coś, co zapamiętam na całe życie. Zmieniło to nawet moje spojrzenie na sens ludzkiej egzystencji. Na horyzoncie pojawiła się błyskawica. Była jakoś niezwykła. Rozjaśniła niebo tak jasno, jakby po ciemnej nocy nastał nowy słoneczny dzień.
Potem rozległ się grzmot. Był to prawdziwy ryk, który wywoływał uczucie wibracji w klatce piersiowej. W tym momencie poczułem niesamowitą siłę natury — przenikała ona każdą komórkę mojego ciała. Wydawało się, że całym tym dźwiękiem przemawia do mnie cała planeta, demonstrując swoją potęgę.
Zrobiłem nawet kilka kroków do tyłu. Nie, nie bałem się. Zrobiłem to z szacunku dla niej. W takich momentach po prostu zaczynasz zdawać sobie sprawę, że człowiek jest najmniejszym elementem całego otaczającego świata. Jednak w tym momencie zdałem sobie również sprawę, jak bardzo jesteśmy szczęśliwi. Możemy słyszeć i widzieć harmonię i piękno natury w różnych stanach.
Kiedy spojrzałem na zrobione zdjęcie, zrozumiałem, że nic nie jest w stanie oddać emocji, które przeżyłem na widok burzy. Miliony ludzi podziwiały efekt pracy, siłę koloru i potęgę, ale ja otrzymałem coś więcej. Byłem tam i cieszyłem się zapachem słonego wiatru, krzykiem mew i słyszałem własnymi uszami szum fal oceanu.
Ten moment uświadomił mi, jak ważne jest docenianie każdej chwili. Często zapominamy, jak wiele tak naprawdę mamy. Natura jest piękna w swojej dzikości i nieposkromioności, ale ludzie są tak zajęci swoimi sprawami, że nie dostrzegają tego. A czasami trzeba po prostu zatrzymać się i przyjrzeć się pięknu w każdym szczególe.
Od tamtej pory, kiedy zaczyna się burza, zatrzymuję się i z zamkniętymi oczami wspominam tę burzę. Staję się człowiekiem, który miał szczęście stać się częścią tego niesamowitego świata i spróbować wtopić się w naturę.
Bardzo ważne jest nie tylko patrzenie na naturę, ale także jej odczuwanie. W takich momentach można uświadomić sobie, jakie piękno otacza ludzkość. Trzeba tylko słuchać, patrzeć i rozumieć. Zgadzacie się?