Kirk Douglas, urodzony 9 grudnia 1916 roku w Amsterdamie w stanie Nowy Jork, jest jednym z najbardziej znanych aktorów Hollywood, którego kariera obejmuje ponad sześć dekad. Znany ze swojego szorstkiego wyglądu, charakterystycznego dołeczkowatego podbródka i intensywnej obecności na ekranie, Douglas stał się potężną postacią w złotym wieku kina. Jego droga do sławy nie była jednak konwencjonalna, a jego reputacja jako hollywoodzkiego „Casanovy” była równie legendarna.
Douglas urodził się w rodzinie zubożałych żydowskich imigrantów z Białorusi, a jego wczesne życie upłynęło w trudnych warunkach. Pracował na pół etatu, by wyżywić rodzinę i marzył o karierze aktora. Po otrzymaniu stypendium do American Academy of Dramatic Arts w Nowym Jorku, talent Douglasa zaczął się rozwijać, rozpoczynając jego niesamowity rozwój.
Douglas zadebiutował na Broadwayu w 1941 roku, ale jego rozwijającą się karierę przerwała II wojna światowa. Zaciągnął się do Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, gdzie służył jako oficer łącznikowy w obronie przeciw okrętom podwodnym. Po wojnie wrócił do Nowego Jorku i wznowił karierę aktorską.
Kirk Douglas i Rita Hayworth
Przypadkowa rekomendacja aktorki Lauren Bacall, dawnej koleżanki z klasy, doprowadziła go do pierwszej roli w filmie The Strange Love of Martha Ivers (1946). Rola ta była początkiem owocnej kariery filmowej, Douglas szybko stał się znany ze swojej energii i charyzmy.
Kirk Douglas zyskał sławę w latach 50., zyskując reputację wszechstronnego aktora, który potrafił grać zarówno role twardzieli, jak i bardziej złożone, emocjonalne postacie. Jego przełomowa rola miała miejsce w filmie The Champ z 1949 roku, gdzie zagrał bezwzględnego boksera zdeterminowanego, by osiągnąć szczyt. Rola ta przyniosła mu pierwszą nominację do Oscara dla najlepszego aktora i ugruntowała jego pozycję jako czołowego hollywoodzkiego aktora.
W latach 50. i 60. Douglas zagrał w wielu udanych filmach, z których wiele jest obecnie uważanych za klasyki. Jego rola Vincenta Van Gogha w Lust for Life (1956) przyniosła mu kolejną nominację do Oscara, a jego występ został doceniony za głębię i intensywność emocjonalną. Zdolność Douglasa do dodawania złożoności swoim postaciom stała się znakiem rozpoznawczym jego aktorstwa.
Wśród najbardziej znanych filmów tej ery są „20 000 mil podmorskiej żeglugi” (1954), gdzie zagrał odważnego i żądnego przygód Neda Landa, „Ścieżki chwały” (1957), mocny antywojenny film w reżyserii Stanleya Kubricka oraz „Spartakus” (1960), być może jego najsłynniejsza rola.
W „Spartakusie” Douglas wcielił się w tytułową postać, niewolnika, który prowadzi bunt przeciwko Imperium Rzymskiemu. Film odniósł ogromny sukces i przypisuje mu się pomoc w zakończeniu czarnej listy w Hollywood poprzez zatrudnienie scenarzysty Daltona Trumbo.
Douglas był nie tylko aktorem, ale także producentem, wykorzystującym swoje wpływy do wspierania projektów, w które wierzył. Jego rola w filmie Spartakus, zarówno jako gwiazdy, jak i producenta, jest doskonałym przykładem jego gotowości do podejmowania ryzyka w celu uzyskania kreatywnej kontroli. To posunięcie ugruntowało jego pozycję jako jednej z najbardziej wpływowych postaci Hollywood, zarówno przed, jak i za kamerą.
Podczas gdy kariera filmowa Douglasa kwitła, jego życie osobiste było tematem wielu plotek. Często nazywano go „Casanovą”, czego nie tylko nie akceptował, ale całkowicie odrzucał.
Przez całe życie Douglas był związany z wieloma aktorkami i kobietami w Hollywood, co dało mu reputację kobieciarza. Douglas poślubił Dianę Dill w 1943 roku i mieli dwóch synów, Michaela i Joela, zanim rozwiedli się w 1951 roku. Jego małżeństwo nie pomogło stłumić plotek o jego romansach z gwiazdami i innymi kobietami w Hollywood.
Jego związki z takimi aktorkami jak Marlene Dietrich, Joan Crawford i Rita Hayworth trafiły na pierwsze strony tabloidów. Jego urok i surowa męskość sprawiały, że wielu nie mogło mu się oprzeć, a on sam wykorzystywał tę reputację swoją pewną siebie, czasem zuchwałą, publiczną osobowością.
Chociaż jego romanse były dobrze udokumentowane, Douglas ostatecznie znalazł trwałą miłość do Ann Bewdens, którą poślubił w 1954 roku. Ich małżeństwo, które trwało aż do jego śmierci w 2020 roku, przeczyło hollywoodzkim normom i pozostali razem przez ponad sześć dekad. W swojej autobiografii Douglas przyznał się do niewierności, ale przypisał Annie pomoc w ustabilizowaniu jego życia i przyniesieniu mu spokoju.
Przez lata Douglas ewoluował od czołowego aktora do szanowanego starszego męża stanu w Hollywood. Kontynuował pracę w latach 80. i 90., często grając role drugoplanowe lub występując w filmach telewizyjnych. W 1991 roku doznał udaru mózgu, który wpłynął na jego mowę, ale to nie powstrzymało go od dalszego filmowania i pozostania aktywnym w branży.
Wkład Douglasa w Hollywood wykracza daleko poza jego role aktorskie. Przypisuje mu się pomoc w zniszczeniu czarnej listy Hollywood, a także opowiadanie się za większą swobodą twórczą dla aktorów i reżyserów. W trakcie swojej kariery otrzymał wiele nagród, w tym honorowego Oscara w 1996 roku za „50 lat twórczej i moralnej służby na rzecz społeczności filmowej”.
Oprócz kariery aktorskiej Douglas był także filantropem i pisarzem. Przekazał miliony na różne organizacje charytatywne, zwłaszcza w dziedzinie edukacji i zdrowia. Jego autobiografia, The Rag Man’s Son, stała się bestsellerem i dała wgląd w jego życie i karierę, w tym dobrze nagłośnione powieści i problemy osobiste.
Hollywoodzka kariera Kirka Douglasa była naznaczona kultowymi występami, przełomowymi osiągnięciami i niekonwencjonalną osobowością, która uczyniła go prawdziwą legendą. Jego reputacja jako „Casanovy” tylko dodała mu mistycyzmu, ale jego trwałym dziedzictwem jest jego wkład w kino i jego rola w kształtowaniu branży.
Douglas pozostawił niezatarty ślad w Hollywood, który nadal wpływa na pokolenia aktorów i filmowców, od jego portretowania złożonych, wadliwych postaci po pracę za kulisami. Jego śmierć w 2020 roku w wieku 103 lat oznaczała koniec pewnej epoki, ale jego wpływ pozostaje tak silny jak zawsze.