Kiedy Daniel, Sarah i ich syn Darryl przeprowadzają się do innego miasta, przyzwyczajenie się do nowego miejsca zajmuje im trochę czasu. Jednym z pozytywów przeprowadzki jest to, że szkoła Darryla koncentruje się na piłce nożnej, jego ulubionym sporcie. Wkrótce sprawy przybierają dziwny obrót, gdy chłopiec zauważa trenera piłki nożnej przytulającego jego mamę…..
Niedawno nasze życie zmieniło się, gdy moja żona, Sarah, dostała obiecującą nową pracę. Oznaczało to przeprowadzkę do innego miasta, ale z optymizmem patrzyliśmy w przyszłość.
„Potrzebujemy tego, Daniel” — powiedziała Sarah. «Musimy zaplanować przyszłość, a także potrzebujemy nowego startu. Życie tutaj stało się nudne».
«Zgadzam się — powiedziałem. «I potrzebujemy lepszego życia dla Darryla.
Nasz siedmioletni syn Darryl był szczególnie podekscytowany przeprowadzką, ponieważ zapisaliśmy go do szkoły z klubem piłkarskim, który był jedynym sportem, który naprawdę kochał.
Sarah i ja byliśmy podekscytowani, że tak bardzo go to pasjonuje, zwłaszcza że wiedzieliśmy, że przeprowadzka będzie dla niego dużym wyzwaniem.
„Jestem podekscytowany przeprowadzką, tato”, powiedział mi pewnego dnia, gdy kupowaliśmy mu nową parę butów piłkarskich. „W mojej starej szkole dbali tylko o baseball i koszykówkę, a piłka nożna nie była ważna”.
„Cieszę się, że jesteś tym podekscytowany” — powiedziałem mu. «Chcę, żebyś ty też był zadowolony z tej przeprowadzki. Nie robimy tego tylko ze względu na nową pracę mamy».
Przytaknął entuzjastycznie.
Minęło kilka miesięcy i w końcu przyzwyczaiłem się do pracy z domu. Na szczęście moja kariera w cyberbezpieczeństwie pozwoliła mi kontynuować pracę w tej samej firmie nawet po przeprowadzce.
Z czasem jednak zauważyłem zmianę w moim synu.
Pewnego dnia wrócił ze szkoły zaniepokojony, a jego zwykły entuzjazm osłabł. Jego jasne oczy zdawały się tracić blask, stał się cichszy i bardziej wycofany.
Kiedy próbowałam z nim porozmawiać, po prostu odchodził, pogrążając się w ciszy.
To było niepodobne do Darryla i martwiło mnie.
„Coś się z nim dzieje” — powiedziałam Sarze, przygotowując śniadanie dla naszej trójki przed rozpoczęciem dnia.
«Wiem — przytaknęła. «Ja też to zauważyłam. Za każdym razem, gdy próbuję z nim porozmawiać, patrzy na mnie przez chwilę, a potem odwraca wzrok.
«Może to po prostu część przystosowywania się do nowego miejsca? I poznawania nowych przyjaciół? Ponieważ nadal je i śpi jak zwykle. Więc dopóki to się nie zmieni, myślę, że jest w porządku» — powiedziałam.
Ale pewnego dnia nastąpił punkt zwrotny, kiedy po szkole weszłam do jego pokoju i zobaczyłam, że płacze.
Samo patrzenie na niego mnie przeraziło.
„Darryl, co się stało?” zapytałam cicho, siadając obok niego na łóżku. «Musisz mi wszystko powiedzieć. Minęło wystarczająco dużo czasu i wiem, że nie jest z tobą w porządku.
Spojrzał na mnie ze łzami w oczach i wziął głęboki, drżący oddech.
„Nie chcę, żeby pan Saunders był moim ojcem!” — mruknął.
Te słowa uderzyły mnie jak obuchem w brzuch.
Pan Sanders był jego nowym trenerem piłki nożnej i był kimś, kogo Darryl do tej pory podziwiał.
«Dlaczego został twoim ojcem, Darryl? — zapytałem, starając się zachować spokój i opanowanie w głosie.
Głos mojego syna drżał, gdy wyjaśniał.
«Wczoraj, kiedy mama odbierała mnie z treningu, przytulił ją. A ona go nie odepchnęła!».
Zimny pot wystąpił mi na czoło.
Ostatnio Sarah była ode mnie odległa, ale zawsze tłumaczyłem to tym, że była zajęta nową pracą. Wiedziałem, że to będzie kilka ciężkich miesięcy, kiedy wszyscy się przystosujemy. Ale jednocześnie wydawała się zajęta, często zagubiona w myślach.
Nie mogłem jednak pozwolić, by pozostało to bez kontroli.
Zdeterminowany, by dotrzeć do sedna sprawy, następnego dnia wyszedłem wcześnie z pracy i pojechałem na boisko. Sarah zwykle odbierała Darryla z treningu w drodze do domu.
Zaparkowałem wystarczająco daleko, by móc obserwować to, co się dzieje, nie będąc zauważonym. Musiałem wiedzieć, co się dzieje. Musiałem wiedzieć, czy Sarę i pana Sandersa łączy romantyczny związek.
Kiedy trening się skończył i dzieci się rozeszły, zobaczyłem Sarę wchodzącą do sali. Chwilę później podszedł do niej pan Sanders. Rozmawiali krótko, a potem położył rękę na jej ramieniu i pochylił się bliżej.
«Wyglądają trochę zbyt komfortowo — mruknąłem do siebie.
Patrzyłem, jak Sarah się uśmiecha, ale cofnęła się, rozglądając nerwowo, jej oczy skanowały otoczenie, jakby wyczuła, że ktoś ją obserwuje.
„Tak, ktoś ją obserwuje” — powiedziałem do samochodu.
Tej nocy powiedziałem wszystko żonie. Nie mogłem już tego znieść. Przygotowałem kolację i przez cały posiłek dręczyły mnie wątpliwości.
„Sarah, co się dzieje między tobą a panem Saundersem?” zapytałem bez ogródek.
Jej twarz zbladła i wzięła głęboki oddech, a jej ręce lekko drżały.
«Nic się nie dzieje, Daniel — powiedziała. «Przysięgam! On mnie tylko wspierał, to wszystko!
«W jaki sposób? Darryl myśli, że próbuje mnie zastąpić — kontynuowałem. «Muszę wiedzieć dlaczego.
Oczy Sary rozszerzyły się w szoku i niedowierzaniu.
«Co, nie, to nieprawda! Pomagał mi w czymś innym… w czymś, o czym ci jeszcze nie powiedziałem.
Posadziła mnie z powrotem, jej głos drżał, gdy wyjawiła sekret, który skrywała.
«Nie mogę w to uwierzyć — wykrzyknęłam, zastanawiając się, dlaczego zgodziłam się na przeprowadzkę.
Najwyraźniej pan Sanders rozpoznał mężczyznę ze swojej przeszłości. Człowieka, który obracał się w tych samych kręgach, co on, kiedy zszedł z torów i uczestniczył w pozbawionych skrupułów działaniach.
«I to nie byle jakiego człowieka, Danielu — powiedziała Sara. «On jest niebezpieczny. Ma historię nękania i przemocy». Pan Saunders powiedział, że go śledził i zauważył, że ten człowiek mnie prześladuje.»
«Co!!! Dlaczego mi nie powiedziałeś? Powinna się tym zająć policja!»
Ale moja żona potrząsnęła głową.
«Pan Saunders starał się zapewnić bezpieczeństwo Darrylowi i mnie. Ponieważ zauważył tego mężczyznę obserwującego mnie podczas kilku sesji treningowych».
Oparłem głowę na dłoniach. Nagle świat wydał mi się zbyt ciężki. W jaki dramatyczny serial telewizyjny zamieniło się nasze życie?
«Pan Saunders poradził mi, żebym nie odpychała go zbyt wyraźnie, żeby nie wzbudzać podejrzeń. Musiałem ci powiedzieć, kochanie, przepraszam.
«Musimy z nim porozmawiać — powiedziałam. «Z panem Saundersem. Muszę to usłyszeć od niego.
Sarah skinęła głową, a w jej oczach zalśniły łzy.
Kiedy się z nim spotkaliśmy, potwierdził historię Sary, pokazując nam dowody przestępczej działalności mężczyzny.
„Rozmawiałem z jednym z moich przyjaciół detektywów” — powiedział. «Nie mogą nic zrobić z tym facetem, dopóki coś się nie wydarzy. Więc staram się mieć oko na Sarę i Darryla. I dom.
Nie wiedziałem, co odpowiedzieć.
Tej nocy siedzieliśmy z Sarą w salonie, próbując przedyskutować dalsze działania i jak zabezpieczyć nasz dom. Chwilę później Darryl wpadł do naszego pokoju z szokiem na twarzy.
„Ktoś jest za moim oknem!” — krzyknął.
«Zadzwoń na policję — powiedziałam do Sary.
Pobiegłem do jego pokoju, chwytając kij baseballowy, który rozłożyliśmy na korytarzu. I rzeczywiście, cienista postać czaiła się przy drzewie niedaleko okna Darryla.
Chwilę później usłyszeliśmy syreny i zobaczyliśmy migające światła radiowozów. Szybko przybyli na miejsce, otoczyli dom i zatrzymali mężczyznę.
Policjanci potwierdzili, że rzeczywiście był to mężczyzna, przed którym ostrzegał nas pan Saunders, a teraz, ponieważ został złapany, trafił do aresztu.
„Bardzo przepraszam za spowodowanie dezorientacji lub zdenerwowania” — powiedział pan Saunders, kiedy odwiedził nas następnego dnia.
Przyniósł pudełko ciastek, do których Darryl od razu przystąpił.
«Rzecz w tym, że znam jego typ. Kiedy spotykałem go wcześniej, znajdował młodą, odnoszącą sukcesy kobietę i skupiał się na niej. Kiedy zobaczyłem go na treningu piłki nożnej, wiedziałem, że chce Sarę.
„Skąd go znasz?” — zapytałam.
«Ja też miałem trudną przeszłość — powiedział Saunders. «Ale po prostu wpadłem w złe towarzystwo. Nic takiego nie zrobiłem».
Podziękowaliśmy panu Saundersowi za pomoc i opuścił nasz dom.
Teraz, gdy zagrożenie zostało zażegnane, Sarah i Darryl wydawali się w porządku. Ale ja wciąż czułem się nieswojo. Byłem wdzięczny panu Saundersowi, ale coś było ze mną nie tak.
Chciałem wyjechać. Nie czułem się bezpiecznie. Nie chciałem tu zostać. Nie chciałem, by moja żona i dziecko przebywały w pobliżu pana Sandersa.
Co miałem zrobić?