To był zwykły dzień, kiedy wysłałam mężowi to zdjęcie z koniem naszego sąsiada. Nie zwróciłam na nie większej uwagi.
Pomagałam w stajni od dłuższego czasu i ten masywny czarny koń stał się moim ulubieńcem. Miał na imię Grzmot i mimo swoich rozmiarów był bardzo czuły.
Ale kiedy mój mąż zobaczył to zdjęcie, wszystko się zmieniło. Powiększył obraz, skanował go w kółko, a potem przyszła wiadomość — zimna i nieoczekiwana.
„Chcę rozwodu”.
Na początku myślałam, że to żart. Ale potem zadzwonił. W jego głosie dało się wyczuć złość.
„Jak długo to już trwa?” — zażądał.
„Czekaj, co? O czym ty mówisz?” Byłem zdezorientowany.
„Cień,” wypluł. „Cień na twoich plecach, nie okłamuj mnie”.
Dopiero wtedy zdałem sobie sprawę, co widział.
Cień z głowy i szyi Thundera rzucał długą, ciemną postać na moje plecy — niepokojąco przypominał sylwetkę mężczyzny stojącego za mną z rękami wokół mojej talii.
W tym momencie zrozumiałam, o czym myślał. Wydawało mu się, że nie jestem sama.
Bez względu na to, ile razy próbowałem wyjaśnić, że to tylko cień konia, nie chciał mi uwierzyć. Jego opinia była ukształtowana i żadna argumentacja nie mogła jej zmienić. Obraz spłatał mu okrutnego figla, zniekształcając rzeczywistość tak bardzo, że zwątpił we wszystko. Nie chodziło tylko o obraz, ale o jego zaufanie, które zostało zniszczone w tej ulotnej chwili iluzji. Od tego momentu wątpił w to, co było prawdziwe, a co nie, i nic, co mogłem powiedzieć, nie mogło cofnąć szkód, które już zostały wyrządzone.