W 1966 roku Batman był czymś więcej niż tylko filmem — był eksplozją popkultury, która na zawsze zmieniła sposób postrzegania superbohaterów.
Kultowy film z Adamem Westem i Burtem Wardem w rolach głównych był ucieleśnieniem jaskrawego, kolorowego i nieszablonowego stylu lat sześćdziesiątych — czasu, w którym krajobraz kulturowy był wirem pop-artu, psychodelicznych wzorów i zabawnego poczucia humoru.
I podobnie jak w przypadku większości legendarnych filmów, było mnóstwo zakulisowych momentów i wpadek garderobianych, które sprawiły, że film o Batmanie był równie niezapomniany, jak jego ekranowe wybryki.
Cyniczny powód dla filmu
Jeśli o mnie chodzi, pierwszy film o Batmanie jest genialnym ucieleśnieniem popkultury lat sześćdziesiątych.
Przyciągające wzrok jaskrawe kolory, absurdalnie przesadzone sceny walki i humor graniczący z absurdem to znaki czasu. Ameryka w połowie lat 60. znajdowała się w stanie transformacji — przewrót polityczny, zmiany społeczne i rewolucja kulturalna. Czy może być lepsza ucieczka od rzeczywistości niż zabawny, beztroski bohater komiksowy walczący ze złoczyńcami takimi jak Joker, Pingwin i Catwoman w świecie, w którym najgorszą rzeczą, jaka mogła się wydarzyć, była ścieżka śmiechu?
Oczywiście za filmem o Batmanie z 1966 roku stały całkiem sprytne i, bądźmy szczerzy, nieco cyniczne powody.
Producent William Dozier pomyślał: „Hej, dlaczego nie wypuścić tego filmu o Batmanie na dużym ekranie, podczas gdy pierwszy sezon serialu telewizyjnego jest nadal w przygotowaniu, aby zbudować szum?”. Genialne posunięcie, prawda?
Ale 20th Century-Fox nie był z tego zadowolony. Nie zamierzali płacić całego rachunku za film, gdy mogli po prostu podzielić koszty na znacznie mniej ryzykowny serial telewizyjny. Choć Dozier miał wielkie marzenia, studio zdecydowało się zabezpieczyć swoje zakłady i pozwolić mu na samodzielną realizację filmu. Klasyczne posunięcie Hollywood — nic nie przebije skalkulowanego ryzyka…..
Adam West’s Two Must-Haves
W 1966 roku, kiedy Batman pojawił się na scenie, Adam West był u szczytu popularności, sensacją popkultury. Wysoki, szczupły, z barytonalnym głosem, był idealnym, amerykańskim Bruce’em Wayne’em. Ale zanim stał się ikoną przestępczości w Gotham, Adam West był po prostu kolejnym aktorem szukającym swojej chwili sławy.
W rzeczywistości urodził się jako William West Anderson i zmienił nazwisko na „Adam West”, kiedy przeniósł się do Hollywood w 1959 roku po kilku małych rolach w telewizji.
Producent Batmana William Dozier wybrał Westa nie tylko ze względu na jego wygląd i charyzmę, ale także dlatego, że zauważył go w roli szpiega w stylu Jamesa Bonda, Kapitana Q, w reklamie Nestlé Quik.
Kiedy Adam przeczytał scenariusz pilotażowego odcinka Batmana z 1966 roku, zakochał się w nim po zaledwie 20 stronach. Jak powiedział w wywiadzie z 2006 roku: „Przeczytałem scenariusz pilotażowy i po 20 stronach wiedziałem, że to rodzaj komedii, którą chcę zrobić”.
Decyzja o obsadzie sprowadziła się do kłótni między Westem i Lyle’em Waggonerem, a ostatecznie West zgodził się na udział w filmie pod dwoma warunkami. Po pierwsze, chciał więcej czasu ekranowego w roli Bruce’a Wayne’a, a nie tylko Batmana.
Po drugie, chciał zatwierdzić, kto zagra Robina. Dał zielone światło Burtowi Wardowi, który miał brązowy pas w karate, ale nie miał doświadczenia aktorskiego.
Według Westa rozumiał on materiał i wniósł coś wyjątkowego do roli Batmana: „Nie można zagrać Batmana w poważny, prostolinijny sposób bez sprawiania, by widzowie czuli, że za maską jest coś, co czeka na ujawnienie, że jest trochę szalony, dziwny”.
Klątwa w przebraniu
Pomimo bycia Batmanem w kultowym serialu telewizyjnym z 1966 roku, Adam West nieustannie musiał zmagać się ze swoim największym sukcesem.
Mimo że w swojej karierze zagrał w wielu filmach i programach telewizyjnych, zawsze nazywano go „telewizyjnym Batmanem”.
Miał trudności ze znalezieniem ról po zakończeniu serialu, ale dokonał legendarnego powrotu jako głos burmistrza Quahoga w Family Guy.
Niestety, West zmarł w 2017 roku po krótkiej walce z białaczką.
Joker odmówił zgolenia wąsów
Czy wiesz, że Cesar Romero, który grał Jokera, stanowczo odmówił zgolenia swoich kultowych wąsów do tej roli?
Zamiast tego wizażyści po prostu posmarowali je białą farbą. Wysoki, elegancki aktor trzymał się tej dziwnej decyzji w każdym odcinku serialu i filmu, i bądźmy szczerzy — nikt nie dał się nabrać na tę „przykrywkę”. Gdyby to była taka wielka sprawa, producenci mogliby z łatwością użyć protez, aby ukryć jego wąsy, ale upór Romero stał się częścią jego uroku Jokera.
Romero zmarł w 1994 roku w wieku 86 lat z powodu powikłań związanych z zakrzepem krwi po hospitalizacji z powodu ciężkiego zapalenia oskrzeli i płuc. Został uhonorowany gwiazdą na Hollywood Walk of Fame przy 6615 Hollywood Boulevard za swój wkład w film i kolejną gwiazdą przy 1719 Vine Street za telewizję.
Nieopowiedziana historia Lee Meriwethera
Wbrew powszechnemu przekonaniu Lee Meriwether nigdy nie zagrał Catwoman w serialu telewizyjnym Batman (1966) — ten zaszczyt przypadł Julie Newmar i Earthy Kitt. Meriweather zagrała jednak tę kultową rolę w filmie Batman: The Movie z 1966 roku.
Ale najwyraźniej zdjęcia do filmu rozpoczęły się, zanim Lee Meriweather została oficjalnie potwierdzona do roli Catwoman. W rezultacie kultowy czarny charakter jest nieobecny w scenie otwierającej na pokładzie łodzi podwodnej Pingwina, gdzie pojawiają się pozostali trzej złoczyńcy.
Zabawnym szczegółem, o którym niewiele osób wie (być może dlatego, że Lee podzielił się nim w wywiadzie dla gazety z 1966 roku) jest to, że Lee miał genialny sposób na przygotowanie się do roli Catwoman. Była gwiazda Miss America miała dwa koty mieszkające w domu i postanowiła dokładnie je przestudiować przed rozpoczęciem zdjęć do filmu.
«Obserwowałam je uważnie. Starałam się poruszać tak, jak one — zabawnie, cicho, ale też potrafiąc rzucić się do ataku bez ostrzeżenia» — mówi.
Awaria garderoby
Oto mały zabawny fakt dla ciebie, zwłaszcza jeśli widziałeś Batman: The Movie (1966) na dużym ekranie! W filmie jest nieoczekiwany i niezapomniany moment, który jest prawdopodobnie jednym z najbardziej kultowych momentów w historii telewizji i filmu.
Na początku filmu Batman i Robin unoszą się nad Gotham City (a właściwie Los Angeles) w helikopterze. Przelatują obok grupy kobiet w bikini na dachu. Jeśli jesteś spostrzegawczy, możesz zauważyć, że jedno z bikini (czerwone) nie pozostaje na swoim miejscu, odsłaniając nieco więcej niż zamierzano.
Oczywiście producenci filmu szybko usunęli to w ostatecznej wersji, ponieważ nie mogli ponownie nakręcić tej sceny.
Ten mały szczegół zachwycił i zaskoczył wielu fanów, w tym jednego użytkownika Reddita, który napisał: «Rozmycie sprawia, że wygląda jakby miała długie włosy z przodu, ale to nie ma sensu, ponieważ podskakują w górę iw dół i wyglądają jakby były w kucyku. Oglądałem ten film cały czas i nigdy tego nie zauważyłem». To jeden z tych dziwacznych momentów, które sprawiają, że doceniasz, jak wiele uwagi (lub jej braku) poświęcono tym klasycznym szczegółom.
„Fałszywy” moment Adama Westa
Ale być może najbardziej interesująca ciekawostka z filmu o Batmanie z 1966 roku pochodzi od samego Adama Westa. W wywiadzie udzielonym kilka lat po premierze filmu West ujawnił, że w filmie była jedna scena, której po prostu nie mógł traktować poważnie.
Chodzi o kultową scenę „odstraszania rekinów”, w której Batman zwisa z helikoptera z bombą w rękach i zostaje zaatakowany przez rekina.
Aby uciec, używa sprayu odstraszającego rekiny, który cudem działa i udaje mu się uciec bez szwanku. Jednak scena ta była tak nietypowa dla Westa, że nie mógł powstrzymać się od śmiechu z tego, jak sztucznie to wszystko wyglądało.
West przypomniał również, że producenci byli niezadowoleni z efektów dźwiękowych, które wydał Batman, gdy zderzył się z rekinem. West zaśmiał się i powiedział, że nie miało to znaczenia, biorąc pod uwagę, jak sztucznie wyglądał rekin.
Ponadto w środku tej kultowej sceny jest gafa. Kiedy Robin wyciąga do Batmana spray odstraszający rekiny, wisi do góry nogami tuż nad Batmanem. Ale kiedy Batman używa sprayu na rekinie, Robina w tajemniczy sposób nigdzie nie widać.
Jeśli spojrzeć na tę scenę dzisiaj, z ogromnym plastikowym rekinem i zbyt teatralnymi walkami, wydaje się ona wręcz absurdalna. Ale to część uroku. Film o Batmanie nie próbował być traktowany poważnie. Była to zabawna satyra na gatunek superbohaterów, wykorzystująca przerysowane rekwizyty i absurdalny humor, aby zabawić widzów, którzy potrzebowali przerwy od surowych realiów lat sześćdziesiątych.
Trwałe dziedzictwo filmu Batman z 1966 roku
Pomimo wulgarności i okazjonalnych awarii garderoby, film Batman z 1966 roku zachował nostalgiczne i ukochane miejsce w popkulturze. Jest to kapsuła czasu, w której uchwycono moment w historii, kiedy superbohaterowie byli zabawni, beztroscy i nie nosili na swoich barkach ciężaru świata.
Podczas gdy znamy Batmana jako mroczną, ponurą postać, film z 1966 roku dał nam Batmana, który był pełen gadżetów, kolorów i humoru.
Na przykład około godziny 15:00 Pingwin wypowiada zdanie: „Powiesimy się razem lub, z całą pewnością, wszyscy zawiśniemy osobno”. Ta żartobliwa fraza, która brzmi jak nikczemna groźba, została w rzeczywistości wypowiedziana przez Benjamina Franklina podczas rewolucji amerykańskiej, kiedy bał się, że zostanie oskarżony o zdradę przez swoich kolegów prawodawców.
To zabawny zwrot akcji w filmie, pokazujący, że nawet złoczyńcy z Gotham nie mogą oprzeć się małej lekcji historii — a wszystko to w lekki i zabawny sposób.
Około 1:40:00 jeden z delegatów Zjednoczonego Świata zaczyna walić butem w stół i krzyczeć. Jest to nawiązanie do słynnego kopnięcia butem przez radzieckiego przywódcę Nikitę Chruszczowa podczas debaty na Zgromadzeniu Ogólnym ONZ w 1960 roku
Awarie garderoby, superzłoczyńcy, a nawet fałszywe rekiny — wszystko to stanowiło podstawę niezapomnianej filmowej historii. Pamiętasz ten film? A czy zauważyłeś jakieś zabawne wpadki?