Kobieta doświadcza niegrzecznego przebudzenia w kawiarni i postanawia coś z tym zrobić. Pierwszą osobą, która wyszła, był jej mąż, ale czy na to zasłużył?
Debra była 52-letnią kobietą, która była bardzo młoda duchem. Chociaż była po pięćdziesiątce, nie uważała się za starą kobietę — nie żeby miała dużo czasu na myślenie o tym, ponieważ musiała pracować na trzech etatach, aby utrzymać swoją rodzinę.
Jej mąż, Austin, stopniowo stał się obciążeniem finansowym po tym, jak stracił pracę ponad dwie dekady temu.
Początkowo spędzał cały swój czas na bezskutecznym poszukiwaniu nowej pracy, ale po pewnym czasie przestał szukać. Austin stopniowo przyzwyczaił się do zależnego życia bez żadnych obowiązków, a jego hobby stało się leżenie na kanapie przed telewizorem, picie piwa i jedzenie chipsów.
Jego ciało zmieniło się jako pierwsze, a potem wszystko inne. Był najedzony i ubrany, mimo że już nie pracował.
To było spełnienie marzeń mężczyzny, który zawsze był leniwy. Dzięki temu, że Debra pracowała na różnych stanowiskach, miał wszystkiego pod dostatkiem, ale zdawał się nie zauważać, jak ciężko pracowała.
Pobrali się, gdy byli ledwo dorośli, Debra miała 19 lat, a on 20, i byli w sobie całkowicie zakochani.
To właśnie o tej miłości myślała Debra, mając nadzieję, że Austin znów zacznie szukać pracy. Nawet nie przestawała go wspierać w chwilach, gdy ich krewni wyśmiewali się z niego.
Pobrali się tak wcześnie, ponieważ ona była w ciąży z ich córką Kaylą. Oczywiście byłyby konsekwencje, gdyby się nie pobrali, ale ich miłość sprawiła, że była to łatwa, a nawet naturalna decyzja.
Ich córka, podobnie jak oni, również wcześnie wyszła za mąż i urodziła dziecko, które dorastało bez ojca, ponieważ rozwiódł się z Kaylą.
Pozostawiona sama z dzieckiem i niezdolna do wyjścia do pracy z powodu małoletniego dziecka pod jej opieką, Kayla potrzebowała pomocy, a Debra była tą, o którą poprosiła.
Będąc niezawodną matką, Debra postanowiła pomóc jej finansowo, dając Kayli stały zasiłek na utrzymanie siebie i dziecka.
Stała kwota zasiłku ani razu nie uległa zmianie, co sprawiło, że Kayla nie mogła znaleźć własnego źródła dochodu. Przestała szukać odpowiedniej pracy i zaczęła polegać wyłącznie na otrzymywanym zasiłku.
Trwało to przez długi czas, aż pewnego dnia Debra zdała sobie z tego sprawę. To był dzień jak każdy inny: kobieta wyszła wcześnie z domu i poszła do Starbucks na kawę.
Po wejściu do kawiarni dołączyła do trzyosobowej kolejki i cierpliwie czekała na swoją kolej, nie odrywając wzroku od zegara.
„Gordon pożre mnie żywcem, jeśli się dziś spóźnię” — pomyślała.
Jej szef wiedział, na ilu etatach pracowała i zazwyczaj dawał jej przerwę, ale Debra zdała sobie sprawę, że przez ostatnie kilka dni nie miała szczęścia. Gdy stukała niecierpliwie nogami, kilku nastolatków bezczelnie weszło do kawiarni i wcięło się w kolejkę, gdy nadeszła jej kolej.
Kasjer, młody mężczyzna o znudzonym wyrazie twarzy, nic nie powiedział i po prostu zaczął ich obsługiwać. Debra nie mogła uwierzyć własnym oczom.
„Przepraszam?” — powiedziała przez zaciśnięte zęby. „Nie widzisz, że tu stoję? To była moja kolej!”
„Przepraszam panią, ale dzieci będą dziećmi, prawda?” — powiedział mężczyzna za ladą, uśmiechając się niezręcznie.
„Co ty w ogóle robisz?” — zapytała jedna z nastolatek.
„Tak, masz gdzieś iść?” — powiedział kpiąco drugi.
„Nie sądzę, by emeryci musieli się gdziekolwiek spieszyć” — powiedział trzeci nastolatek.
„Możecie stać w kolejce cały dzień, jeśli chcecie”, powiedzieli z radością, przechodząc na drugi koniec, by odebrać swoje zamówienia. Debra nigdy wcześniej nie spotkała się z tak niesfornymi dziećmi i to ją zszokowało, ale nie tak bardzo jak to, co mówiły.
Kiedy wróciła do samochodu, długo przyglądała się sobie w lusterku. Kobieta, którą zobaczyła, wyglądała na bardzo zmęczoną. Na jej twarzy było wiele zmarszczek, a ciemne włosy stopniowo siwieją. Debra nie mogła sobie przypomnieć, kiedy po raz pierwszy pojawiły się siwe pasma i przypomniało jej to, jak bardzo się zaniedbała.
„Nie pamiętam nawet, kiedy ostatni raz byłam u fryzjera” — pomyślała z rozpaczą.
Ta myśl sprawiła, że zaczęła się zastanawiać, co robiła przez cały ten czas, a odpowiedź przyszła natychmiast — ciężko pracowała.
To naprawdę ją zdenerwowało i zdała sobie sprawę, że przez całe życie starała się zadowolić swoją rodzinę ze szkodą dla własnego samopoczucia. „To musi się skończyć” — powiedziała sobie.
Pierwszą rzeczą, jaką zrobiła Debra, był telefon do córki, aby poinformować ją o swojej decyzji.
„Cześć mamo, właśnie miałam do ciebie dzwonić — powiedziała Kayla, gdy tylko podniosła słuchawkę. „Miałam nadzieję, że wyślesz mi mój zasiłek przed piątkiem?”.
„Nie, Kayla, nie zrobię tego — powiedziała Debra, zirytowana, że córka nie pozwoliła jej nawet dojść do słowa.
„Co, mamo, dlaczego?” — poskarżyła się Kayla.
„Ponieważ stałaś się zbyt zadowolona ze swojej pozycji w życiu. Nadszedł czas, abyś się obudziła”.
„Co ty mówisz, mamo?”
„Mówię, że od dzisiaj twój zasiłek się kończy i nie będziesz go już otrzymywać. Jeśli potrzebujesz pieniędzy, wyjdź na zewnątrz i pracuj”.
Z tymi słowami Debra odłożyła słuchawkę i udała się w poszukiwaniu salonu piękności, gdzie ufarbowała włosy, a następnie miała ładną fryzurę, manicure i wiele innych zabiegów.
Wyłączyła telefon, aby cieszyć się tym nowym dla niej doświadczeniem, a potem poszła do centrum handlowego i kupiła sobie kilka pięknych sukienek, z których jedną postanowiła wrócić do domu. Jej stare ubrania nie opuściły z nią centrum handlowego.
Kiedy wróciła do domu, jej mąż, który odebrał telefon od jej szefa, który został przekierowany na ich telefon stacjonarny, zapytał, gdzie była.
„Twoi dwaj szefowie powiedzieli, że nie pojawiłaś się na swojej zmianie — powiedział Austin, siadając na kanapie. Kiedy odwrócił się, by spojrzeć na Debrę, zakaszlał od chipsów, które właśnie połknął.
„Debs, czy to ty?” — zapytał z szeroko otwartymi oczami.
„Tak, to ja — odpowiedziała sztywno.
„Czy byłaś na zakupach ubrań i innych rzeczy, kiedy powinnaś pracować?” — zapytał ze złością.
Udzieliła mu niejasnej odpowiedzi, ale on zaczął ją besztać za to, ile pieniędzy zmarnowała kupując sobie te wszystkie ładne rzeczy.
Właśnie prowadzili tę rozmowę, gdy weszła Kayla z całą pewnością siebie sprawiedliwego człowieka złapanego w środku. „Dlaczego odciąłeś mi kieszonkowe?” — zapytała, nie odrywając wzroku od pokoju.
Po chwili doceniła nowy wygląd matki i zauważyła, jak wygodnie było jej wydawać tyle na siebie, odmawiając jej pomocy.
Debra poświęciła chwilę na uspokojenie się, zanim wyjaśniła córce, co się stało. Dziewczynka wciąż próbowała opanować szok, gdy jej matka odwróciła się do ojca i ogłosiła chęć rozwodu.
„Mam dość sprzątania po tobie, Austin — powiedziała. Mężczyzna był zszokowany. Nie mógł zrozumieć, dlaczego nagle zwróciła się przeciwko nim, ale Debra nie chciała się wycofać.
„Przez ostatnie dwie dekady dźwigałam ciężar finansowy tej rodziny. Ale teraz jestem zmęczona i chciałabym włożyć tę energię w siebie” — powiedziała Debra ze łzami w oczach. To było jak przyznanie się do porażki, ale jaki miała wybór? Ci, o których walczyła, już dawno się poddali.
„Chcę, żebyś odszedł — powiedziała.
„Co, nie możesz mieć tego na myśli — powiedział Austin.
„Tak — powiedziała i przeszła obok niego, by dostać się do ich pokoju. Po tej nocy zraniona duma Austina spowodowała, że wyprowadził się z ich domu bez próby błagania o przebaczenie, a Kayla przestała prosić Debrę o pieniądze.
Miesiąc później Debra rzuciła ciężką i niekochaną pracę i podjęła pracę, która naprawdę przyniosła jej pasję. Żyła swoim życiem, podróżowała po świecie i pomagała córce w opiece nad wnukiem, kiedy tylko mogła.
Debra nigdy nie żałowała swojej decyzji o rozwodzie z mężem, chociaż błagał ją, by wróciła, gdy znajdzie pracę. „Będę pamiętać o twojej ofercie” — powiedziała mu, a on od tamtej pory nie przestał próbować na nią zapracować.
Czego możemy się nauczyć z tej historii?
- Miłość własna nie podlega negocjacjom. Debra poświęciła się dla swojej rodziny, nie myśląc o sobie, dopóki jej nieślubne dzieci nie zwróciły jej uwagi, jak bardzo to na nią wpływa. Jej przebudzenie przyniosło zmianę i mogła znów zacząć żyć dla siebie.
- Nigdy nie przestawaj próbować. Kayla i Austin tak łatwo się poddali, ponieważ otrzymywali wszystko, czego potrzebowali dzięki Debrze, która nigdy nie narzekała. Zapomnieli, że jedynym sposobem, aby iść naprzód, jest próbowanie, ale na szczęście Debra była tam, aby im o tym przypomnieć.
Podziel się tą historią z przyjaciółmi. Być może rozjaśni im ona dzień i zainspiruje.