Linda Grey stała się znana dzięki roli Sue Ellen Ewing w serialu „Dallas”.
Wystąpiła w ponad 300 odcinkach serialu, ale pomimo udanej kariery Grey zmagała się również z wieloma problemami osobistymi.
Oto historia Lindy Grey, która dziś, w wieku 82 lat, nadal żyje.
W całej historii telewizji i kina wielokrotnie widzieliśmy niesamowite występy aktorów i aktorek. Nie wiem jak wy, ale mi wydaje się, że w tych prawdziwie gwiazdorskich spektaklach sami aktorzy zostali stworzeni do tych ról i nikt inny nie byłby w stanie zagrać ich w takim samym stopniu.
Na przykład, czy możecie sobie wyobrazić, że głównego bohatera serialu „Dom na prerii” Charlesa Ingalls grałby ktoś inny niż Michael Landon? Albo czy Mary Poppins byłaby tak samo dobra, gdyby rolę Berta zagrał ktoś inny niż Dick Van Dyke?
Linda Gray – Sue Ellen Ewing
Można podać wiele przykładów takich ról, ale porozmawiajmy jeszcze o jednej. Osobiście nie wyobrażam sobie oglądania kultowego serialu „Dallas” bez Lindy Gray w roli Sue Ellen Ewing. W imieniu wielu osób mówię, że jesteśmy wdzięczni, że dostała tę rolę.
Życie Lindy Grey było bardzo niezwykłe, można nawet powiedzieć, że było jak jazda kolejką górską. Grey zmagała się z groźnymi dla życia chorobami, uzależnieniem od narkotyków, a także przeżyła nie do końca udane małżeństwo.
Jednak pomimo tego, że przeżywała trudne chwile, zawsze wychodziła z nich silniejsza, postanawiając czerpać z życia jak najwięcej korzyści i zrobić długą i udaną karierę.
W serialu „Dallas” Grey grała u boku Larry’ego Hagmana i Patricka Duffy’ego. Teraz opowiada o swoich wrażeniach z pracy u boku Haggmana i o sekretach, które leżą u podstaw ich wspaniałej chemii na planie filmowym.
Linda Grey urodziła się 12 września 1940 roku w Santa Monica w Kalifornii.
Linda Grey – dzieciństwo
W dzieciństwie Grey borykała się z poważnymi problemami, gdy zdiagnozowano u niej polio.
Jej dziadek miał już zdiagnozowanego tego wirusa, a rodzice byli wstrząśnięci. Jednak dla samej Lindy nie było to dużym problemem.
„Nie wiedzieli, co to jest, kiedy miał 17 lat i zawsze poruszał się na wózku inwalidzkim” – wspomina. „Kiedy zdiagnozowano u mnie tę chorobę, wszyscy w mojej rodzinie oszaleli, ale ja nie. Myślałam, że będę miała wózek inwalidzki, tak jak dziadek”.
Grey dorastała w Culver City w Kalifornii, gdzie jej ojciec miał warsztat zegarmistrzowski. Od najmłodszych lat występy miała we krwi. Występowała na ulicach swojej dzielnicy. Kiedy Linda uczyła się w akademii Notre Dame w Los Angeles, zagrała rolę Kopciuszka w spektaklu „Kopciuszek”.
Jej ojciec zapewniał stabilność, której potrzebowały ona i jej siostra Betty.
Nie oferował wsparcia emocjonalnego – napisała Linda Grey w swojej książce z 2015 roku „Droga do szczęścia jest zawsze w budowie”. Po prostu był przy mnie, jak mebel, ale wtedy były inne czasy.
„Nie zwracało się do taty z problemami związanymi z chłopakiem. Broń Boże. Ale wspierał moją karierę”.
Ich matka, Marj, była artystką i baletnicą, była całkowitym przeciwieństwem.
Trudne dzieciństwo
Marj dużo piła i wkrótce dwie młode siostry musiały przejąć kontrolę nad domem.
„Nie upadała pijana, nigdy nie krzyczała” – pisze Linda. „Nie była zła – była po prostu rozmyta, żyła we własnym świecie, zapominała kupić jedzenie, więc zaczęłam gotować. Razem z siostrą nie lubiłyśmy jej”.
Później Marge została anonimową alkoholiczką i przestała pić. Linda uważa, że uzależnienie jej matki od alkoholu było wynikiem rozczarowania i stłumionego potencjału twórczego. Postanowiła zdecydowanie uniknąć losu swojej matki.
„Czułam, że jeśli nie zajmę się swoją karierą, może spotkać mnie to samo” – wyjaśnia Linda Grey.
Посмотреть эту публикацию в Instagram
Jednak na swojej drodze życiowej napotkała szereg trudności. Trudności te zaczęły się już w wieku 20 lat.
Koszmarne małżeństwo
Dorastanie w Culver City oznaczało życie w pobliżu światowej stolicy show-biznesu – Hollywood. Po szkole Linda Gray wraz z przyjaciółmi odwiedzała różne studia filmowe, zbierając autografy takich gwiazd, jak Tyrone Powers i Spencer Tracy.
W młodym wieku Grey chciała studiować medycynę. Jednak dorastając w pobliżu studiów filmowych, zmieniła swoje poglądy i wkrótce zdała sobie sprawę, że chce zostać aktorką. Jako nastolatka Grey pracowała jako modelka dla kilku firm kosmetycznych i linii lotniczych.
Linda Grey miała zaledwie 21 lat, kiedy wyszła za mąż za fotografa Edwarda Lee Trashera. Jednak małżeństwo okazało się dla Lindy koszmarem.
Jej kariera i dążenie do pracy w show-biznesie zostały zawieszone. Zamiast tego przyjęła rolę żony, a następnie matki. W 1960 roku para miała syna, Jeffa Trashera, a sześć lat później córkę, Kehli.
Według Lindy, Ed prawie nic nie mówił. Rodzina przeniosła się do Santa Clarita, gdzie mieszka do dziś, ale Linda była zdeterminowana, aby zrobić własną karierę.
Według Lindy ich małżeństwo było emocjonalnie zimne. Czuła się porzucona.
„To mnie rozrywało na strzępy, ale myślałam: »Cóż, jakoś sobie z tym poradzę«” — wyjaśnia. „Zajęło mi 21 lat, aby wyjść z tego małżeństwa” —
W tym samym czasie jej mąż Ed nie chciał, żeby dorabiała, chciał prowadzić luksusowy styl życia. Linda uznała, że to szansa, żeby dostać się do show-biznesu i po jakimś czasie zaczęła występować w reklamach telewizyjnych.
Było ich naprawdę dużo.
Linda Grey — kariera
W 1963 roku zagrała w dwóch filmach krótkometrażowych „Pod drzewem mniam-mniam” i „Weekend w Palm Springs” bez akredytacji.
Kilka lat później Linda Grey otrzymała pracę, która dziś stała się niemal legendarna. W wieku 27 lat zapłacono jej 25 dolarów za to, że została dublerką Ann Bancroft na plakacie do filmu „Absolwent” (1967) z młodym Dustinem Hoffmanem w roli głównej. Nogi Grey pojawiły się na kultowym obrazie i, jak to bywa w życiu, ostatecznie zagrała panią Robinson w inscenizacji „Absolwenta” na West Endzie w 2001 roku.
Jednak nie wszyscy ją kochali. W swoich wspomnieniach opublikowanych w 2015 roku Grey dołączyła list z odmową, który otrzymała od magazynu Glamour na początku lat 60. Nie zasmuciło jej to jednak.
„To było tak zabawne, że zachowałam ten list” – powiedziała Grey. „Zachowałam ten list, ponieważ zrozumiałam, że wszyscy otrzymujemy odmowy i taka była jej opinia, kiedy miałam 20 lat. To mogło zrujnować moje życie. Ale tak się nie stało. Pojawiła się ta złośliwa myśl: „O, tak? Pokażę ci! Z wielką miłością i humorem zachowałam ten list. Dało mi to kopa i sprawiło, że zapragnęłam iść i coś zrobić”.
Linda kochała bycie matką, ale jednocześnie denerwowała się, że nie może zajmować się swoją karierą. Kiedy w końcu zdecydowała się pójść na kurs aktorski, jej mąż był niezadowolony.
Linda Gray — Dallas
„Powiedział: »Dlaczego nie zostaniesz aktorką, kiedy dzieci pójdą na studia?«” — wspomina.
Jednak w wieku 37 lat Linda Grey poszła własną drogą i zaczęła uczęszczać na kursy aktorstwa wraz z wieloma młodymi, obiecującymi aktorami. Aktor Dennis Weaver dostrzegł talent Grey i pomógł jej zdobyć pierwszą prawdziwą rolę aktorską, występując jako gość specjalny w serialu Marcus Welby M.D. w 1974 roku.
Minęło niewiele czasu i wszystko zmieniło się na lepsze.
W 1978 roku Grey otrzymała rolę Sue Ellen Ewing w nowej telenoweli Dallas. Początkowo miała to być powracająca rola gościnna w pięciu odcinkach pierwszej serii, ale wkrótce stała się stałą członkinią obsady. To właśnie dzięki swoim występom stała się gwiazdą.
Serial „Dallas” opowiadał o korupcji, zdradzie, kłamstwach, intrygach i skandalach rozgrywających się na ranczu Southfork. Gra Grey została wysoko oceniona przez krytyków telewizyjnych, a wraz z kolegami po fachu, Larrym Hagmanem i Patrickiem Duffym, serial przyniósł jej ogromny sukces.
Grey stała się swego rodzaju symbolem seksu w serialu „Dallas”, a między nią a Larrym Hagmanem była prawdziwa chemia.
Relacje z Larrym Hagmanem
Szefowie CBS widzieli, jak wszystko dzieje się na ich oczach, i była to czysta magia. Jednak Grey twierdzi, że w rzeczywistości między nimi nie było żadnej seksualnej chemii.
Gray stała się swego rodzaju symbolem seksu w serialu „Dallas”, a między nią a Larrym Hagmanem była prawdziwa chemia.
Relacje z Larrym Hagmanem
Szefowie CBS widzieli, jak wszystko dzieje się na ich oczach, i było to czystą magią. Jednak Grey twierdzi, że w rzeczywistości między nimi nie było żadnej seksualnej chemii.
„Był złym starszym bratem, którego nigdy nie miałam” – mówi Grey. „Zawsze robił coś, co moim zdaniem było złe – pił za dużo lub coś innego, a ja go karciłam, a on to lubił, lubił robić coś, co mnie denerwowało. Mówiłam: „Nie jedz tego. Nie potrzebujesz tyle cukru i przestań pić”.
„Byłam jak cierń w jego gardle – i on to lubił” – kontynuowała. „Robił wszystko specjalnie, żeby mnie zdenerwować. Reżyserzy byli po prostu zachwyceni. Myśleli, że jesteśmy szalonymi nastolatkami, ale kiedy mówili, że trzeba grać, staliśmy się J.R. i Sue Ellen. To było po prostu wspaniałe. Nie wiemy, co się stało. To była absolutna magia. Czuliśmy się błogosławieni i tak właśnie było”.
„Dallas” został nie tylko wysoko oceniony przez krytyków telewizyjnych i szefów stacji, ale także absolutnie pokochany przez widzów.
Serial pobił kilka rekordów oglądalności, stając się jednym z najpopularniejszych programów telewizyjnych. Do dziś jest to jeden z najdłużej emitowanych programów w historii amerykańskiej telewizji w prime time.
„Dallas” – rekordy telewizyjne
21 listopada 1980 roku widzowie poznali odpowiedź na zagadkę, kto zastrzelił postać Larry’ego Hagmana, J.R. Ewinga, i ludzie chcieli to zobaczyć.
Według danych BT, odcinek obejrzało ponad 80 milionów osób, co sprawiło, że był to największy oglądany program telewizyjny w Ameryce w tamtym czasie. Pozostawał na pierwszym miejscu, dopóki 121 milionów widzów nie obejrzało ostatniego odcinka sitcomu MASH.
Gray była dwukrotnie nominowana do Złotego Globu za najlepszą rolę kobiecą w serialu dramatycznym, a także do nagrody Emmy za wybitną rolę pierwszoplanową w serialu dramatycznym za swoją rolę w serialu „Dallas”.
Посмотреть эту публикацию в Instagram
Podczas udanej pracy w serialu Grey ostatecznie rozwiodła się ze swoim mężem Edem Trasherem w 1983 roku. Jej syn Jeff poszedł w ślady matki i został reżyserem.
W 2018 roku Jeff otrzymał nominację do nagrody Emmy za wybitną reżyserię w programie wielokamerowym o stylu życia, gotowaniu lub programie edukacyjnym i informacyjnym za „Cuda świata Furze”. Otrzymał również nagrodę Canadian Screen Award w kategorii „Najlepszy program lub serial dokumentalny o nauce lub przyrodzie” za film z 2015 roku „Misja Asteroid”.
Tragedia z synem Jeffem Trasherem
Jednak w 2020 roku doszło do tragedii, gdy Jeff zmarł po chorobie białaczki.
Na Instagramie Linda Gray opublikowała wspomnienia o swoim zmarłym synu.
„Święto życia mojego syna Jeffa. Był najmilszym, najzabawniejszym, najsympatyczniejszym człowiekiem… dał światu tyle miłości i wszyscy go kochali! Niech jego droga będzie magiczna” – napisała.
Linda Gray ma dziś 82 lata
Linda Gray zagrała w 308 odcinkach serialu „Dallas”. Ale czym zajmowała się po zakończeniu serialu?
Kontynuowała występy w kilku serialach telewizyjnych, a w 2012 roku powróciła do roli Sue Ellen Ewing, kiedy serial „Dallas” został przedłużony o dwa sezony. Grey otrzymała również specjalną nagrodę na festiwalu filmowym w Stanach Zjednoczonych w 2014 roku.
Dzisiaj ma 84 lata. Ale nadal wygląda tak samo wspaniale!
Linda Grey przeszła przez wiele w życiu: dzieciństwo, pierwsze małżeństwo, tragiczną śmierć syna.
Ale jedno można powiedzieć na pewno: nauczyła się radzić sobie z negatywnymi momentami i przekształcać je w energię niezbędną do dalszego życia.
Kochamy ją za to i życzymy jej wszystkiego najlepszego w przyszłości! Proszę, udostępnij ten artykuł na Facebooku swojej rodzinie i znajomym.